Ironman Frankfurt 10 juli 2005

Effe snel achteraf (tussen de soep en de patatten)

36 weken heb ik naar deze wedstrijd toegeleefd ... vol vragen of dit wel zal lukken... ik ben afgetraind tot en met, meer trainen kon niet meer ... de laatste trainingssessies werden afgesloten met een 5000m zwemmen, een ritje van 210km met de andere gekken ;-) en een loopke van 2 uren als maximum trainingen per onderdeel ... de laatste 2 weken gerust en gerust ... wel actief rusten hé ... in feite is het niet meer normaal, je rust terwijl je dingen doet waarbij een normaal mens waarschijnlijk dood valt maar dat besef je natuurlijk niet meer ....

Op donderdag vertrek ik met Kurt naar Frankfurt en zit ik vrolijk chips en chocola te eten tijdens de rit ...........nee ik let niet op mijn lijn ;-) ...

D-day ....
Om 3u45 uit de veren ... ik heb exact 0sec geslapen ... niets, nada, wakker liggen, totaal niet moe, om zot te worden en dan gaat die wekker ... oh my god ... vandaag moet dat dus gebeuren en 'k heb dan nog niet geslapen ... een goed begin ... proberen te eten ... gewoon naar binnen duwen want 't moet .... om 5u op de bus richting start ... alles klaar zetten in de wisselzone ... spanning .... wc .... spanning ... wetsuit aandoen ... laatste controle ... dan richting water terwijl een priester zit te prevelen ... is even een hallucinant beeld ... net of we naar de hel gaan .... in het water met 2000 man en een plekje uitzoeken .... de spanning is echt ongelofelijk en niet te beschrijven ... ik lig aan de startlijn wat te praten met iemand in het Engels ... blijkt dat ie vlaming is ... lachen .... een wow gevoel komt wel op als je daar in het water ligt en de duizenden toeschouwers op de helling ziet staan ... het Duits volkslied weerklinkt en daarna wordt afgeroepen dat we 1 minuut voor de start zijn ... 't is om te ontploffen .... muisstil .... en daarna het startschot ... 7uur 's morgens ... "BOOOOOOOM"

The swim ...
De start is ongelofelijk hels met 2000 man ... na 100m krijg ik een stamp vol op mijn zwembrilletje, mijn speedo socket zonder zachte rand dringt bijna in mijn oogkassen ... 'k ben even groggy maar kan mijn brilletje recht zetten zonder te stoppen, vraag me niet hoe ik dat gedaan heb maar 't lukte .... daarna is het 3800m wroeten om een vrij plekje te vinden, nooit gedacht dat dit zo zwaar zou zijn, die massa, geen vrije ruimte ... na 3000m krijg ik een stamp op mijn dijbeen door een klojo die plots een schoolslag tussendoor plaatst bij het keren rond een boei ... ik denk even dat het over is maar denk er al gauw niet meer aan want ik moet doorvechten ... na 1u02m19s kom ik uit het water als 435ste .... had gedacht van rond het uur te zwemmen .... nu is het aan mij gasten ... nu effe de zaken terug recht zetten want ik ben kwaad, ik ben 2min te laat uit het water ;-) ... The bike ...
Op de fiets voor de 180km ... eerst een aanloopzone van 12km ... ik vind dat ik in de massa zit en 'k wil er zo snel mogelijk uit ... 'k beslis van een risico te nemen en mij volledig links te zetten en direct voluit te gaan tot ik in een vrije zone zit ... 'k voel mijn benen niet ... we gaan richting Frankfurt aan 45km per uur ... de hartslagmeter wordt in het oog gehouden, we gaan niet over de 160 gaan, o nee, ik ga mij inhouden, enkel finishen telt .... de eerste ronde van 84km gaat o zo soepel ... de 2de ronde gaat even goed, ik verzwak niet, 'k voel nikske ... ik zit op mijn tempo en voel dat ik me niet verbrand .... ik ga de wisselzone in op de 228ste plaats ... 5u09min op de 180km ... en of dat ik tevreden ben ... we zijn 6u14min bezig en we zitten in de tent in wisselzone 2 ... rustig op enkele plaatsen mijn voeten afplakken met compeed en dan hupsakee weg ... The run ...
De marathon ... de eerste keer in mijn leven en dan nog na 3800m zwemmen en 180km tijdrit op de fiets ... goed zot ... me voorgenomen van zeker kalm van start te gaan ... de eerste ronde is ok en ik wacht af op de "klop" die moet komen... mijn schema wat betreft voeding verloopt perfect ... de tweede ronde wordt het moeilijker voor iedereen maar ik zet dezelfde tijd neer en de "man met de hamer" komt niet ... de derde ronde is echt te gek, ik zit niet meer op deze planeet, ik verzwak gewoonweg niet, na km32 heb ik er genoeg van, ik hou me vanaf nu niet meer in, als de man met de hamer nu nog moet komen, dan komt ie maar, ik neem het risico... ik loop verdorie de 35ste tijd op 2000man in dat laatste deel van 14km en mag op 1km van de finish het loopparcours verlaten en de weg inslaan richting aankomstzone ... de krop in de keel is dan onvermijdelijk voor iedereen ... effe tranen .... volle tribunes ....gekte ... en dan de rode loper richting finish op de Römer berg in de arena van tribunes op de tonen van beautiful day van U2..... niet te beschrijven ... kom binnen na 3u24min32sec ...... 9u44min10sec ... ik zit onder de 9u45m ... ik ben niet meer op aarde ... mijn stoutste droom is in vervulling gegaan ... 'k ben benieuwd wat die scherpe tijd inhoudt en nadat ik mijn uitslag laat uitprinten is helemaal euforie ... de kwalificatie voor Hawaii is zelfs binnen door zo'n tijd neer te zetten ... dit is "kicken" met geen woorden te beschrijven ... euforie voor de rest van mijn leven ... tanke tanke tanke ;-) ...

Juli 2003 ... zware discushernia ... twijfel ... afzien ... verlammingsverschijnselen ... denken dat je nooit meer zal kunnen lopen ... pijn in het kwadraat .... vechten ... niet willen toegeven .... nooit opgeven .... nooit nooit nooit !! ....